1e blogje

Vandaag weer eens veel te laat uit bed en dus weer #$%^&*( niet gedaan wat ik wou doen, wordt er een beetje moe van...

Maar goed even gewoon wat dingen weg tikken..

Door de ontwikkelingen qua gezondheid en etc zit ik gewoon minder lekker in mijn vel, het geen ook inhoud dat ik minder zin heb om dingen te doen en me soms echt moet zetten om dingen te doen..

Door de komst van mijn meisje bij mij in huis, is er ook veel veranderd, nu kan ik wel tegen veranderingen, maar ik moet ook met veel dingen rekening houdenm, ze vroeg me vandaag of ik het gevoel had dat ik geleefd werd... ja ergens wel, ergens is het niet meer mijn leven... mijn vertrouwde 'veilige' leven... anderzijds heeft ze ook heel veel goeds gebrascht en was ik niet zover gekomen als ik nu ben.. ik weet wel dat ik niet alles alleen kan.. maar toch zou dat wel het fijnste zijn.. minder pijnlijk.. minder snel dat ook... Ik zal niet snel om hulp vragen... sterker noig als het even kan zou ik dat niet eens vragen en het zelf wel doen..

Maar dit, dit kan ik niet zelf.. en alleen al dat besef is pijnlijk.. erg pijnlijk..  maar ook het feitd at ik al maanden gewoon leef omdat je nu eenmaal moet leven en ik weiger om te stoppen met leven... maar welk leven leef ik nu eigenlijk... dat van mij of dat levend at men om mij heen mij laten leven... Bios... Casino... leuk allemaal maar wil ik dat wel...

Wat wil ik zelf eigenlijk... wie ben ik eigenlijk...

2 vraagstukken waarop ik met geen mogenlijkheid een antwoord kan geven, hoe graag ik ook wil... maar goed het is op dit moment niet anders..

Ik ben een weg ingeslagen, een weg met hulp... en een weg met steun van een maar een paar mensen, maar het zijn wel mensen die mij heel erg dierbaar zijn, het zla niet makkelijk worden want een eigenwijze dat ben ik.. en dat maakt het erg lastig voor mij, maar ook voor die anderen om mij heen..

Maar zo kan het niet langer.. ik zal uit mezelf moeten komen en weer zin krijgen in dingen... het weer mag van mij wel heel snel lente worden, niet omdat dit deprimerend is... maar het houd ook tegen... werk.. ja weer een doel erbij en och ik kom er wel, maar ik moet toch echt nu eens kiezen voor mij....

Ik heb altijd gedacht dat ik stabiel was... ik ben zo instabiel als de pest, wisselend zelfs per halfuur of zelfs van de 1 op de andere moment... lastig voor mij en hen om mij heen die op mij bouwen... kun je wel op mij bouwen??? Moeilijke vraag en ik durf nu niet eens volmondig ja te zeggen.. durf ik zelfs uberhaubt ja te zeggen???? ...

We gaan er mee aan het werk..

Voor hen die er voor mij zijn... ik heb er geen woorden voor, wel tranen.... DANK JULLIE

Week 1 | Opdracht 1

WEEK 1 {Maandag 11 januari-Zondag  17 januari}

Schrijf dagelijks een logje waarin je het volgende vertelt:
a) wat heb je gedaan;
b) wat je doel voor de dag was;
c) of je dit doel behaalt hebt;
d) wat je voelde vandaag qua emotie;
e) waardoor dit kwam;
f) hoe ging het met de pijn en uitval?
f) wat je doel voor morgen is;
g) wat je plan voor morgen is

lieve groetjes, rosemarijn